نتیجه یک پژوهش بین المللی که توسط محققان دانمارکی انجام شده، نشان می دهد که کمبود ویتامین D و چاقی دوران نوجوانی، نقش مهمی در بروز بیماری ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس دارد. ام اس یک بیماری دستگاه عصبی مرکزی است و شیوع آن در سی سال اخیر در ایران، خصوصا در شهرهای بزرگ، بیش از ۷ برابر شده است. علائم و نشانه‌های بیماری بسته به میزان آسیب‌دیدگی و عصب‌هایی که تحت تاثیر قرار گرفته‌اند به طور گسترده‌ای متفاوت است. بعضی افراد مبتلا به ام‌اس شدید ممکن است توانایی راه رفتن به طور مستقل را از دست بدهند یا اصلاً دیگر نتوانند راه بروند، در حالی که برخی دیگر با بهبودی طولانی‌مدت روبرو می‌شوند که هیچ علائم جدیدی بروز نمی‌دهد.

ام اس (Multiple sclerosis) یک بیماری ناتوان‌کننده سیستم اعصاب مرکزی است که غالبأ باعث از دست رفتن دید، تعادل در هنگام حرکت و حس لامسه می‌شود. در بیماران مبتلا به ام اس، غلاف سلول ها و رشته های عصبی در مغز و نخاع، توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار گرفته و آسیب می‌بینند. به همین دلیل، ام اس جزو گروه بیماری های اتو ایمیون یا خودایمنی نیز قرار می گیرد. علت بیماری ام‌اس نامشخص است. اما دانشمندان عقیده دارند که ام اس نوعی بیماری خودایمنی است که در آن دستگاه ایمنی به بافت‌های بدن حمله می‌کند. سیستم اعصاب مرکزی از میلیون‌ها عصب تشکیل شده که وظیفه انتقال پیام‌ها بین مغز و اجزای بدن را برعهده دارند و لایه‌ محافظ میلین از تماس و تداخل اعصاب باهم جلوگیری می کند. در فرایند بیماری ام‌اس، میلین از بین می‌ رود. میلین را می‌توان به عایق روی سیم برق تشبیه کرد و وقتی میلین آسیب می‌بیند، پیام‌هایی که در طول سیستم اعصاب مرکزی جریان می‌یابند آهسته یا مسدود می‌شوند.