تعریف
اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی به نوعی ناتوانی در مردان می‌گویند که آلت تناسلی برای رابطه جنسی به اندازه و مدت کافی به حالت نعوظ یا سفت نمی‌ماند.
داشتن مشکل نعوظ به صورت گاه به گاه، لزوماً دلیلی برای نگرانی نیست. با این حال، اگر اختلال نعوظ به مسئله‌ای دائمی تبدیل شده باشد، موجب استرس خواهد شد، بر اعتماد به نفس تأثیر خواهد گذاشت و منجر به مشکلات رابطه زناشویی خواهد شد. مشکلات راست‌شدن و و راست ماندن آلت مردانه همچنین می‌تواند نشانه‌ای از نوعی بیماری زمینه‌ای باشد که نیاز به درمان دارد و در نهایت عامل خطری برای بیماریهای قلبی باشد.
اگر در مورد اختلال نعوظ نگران هستید، با دکتر صحبت کنید، حتی اگر باعث خجالت می‌شود. گاهی اوقات، درمان بیماری زمینه به تنهایی می‌تواند اختلال نعوظ را معالجه کند. در موارد دیگر، داروها و یا درمانهای مستقیم دیگر ممکن است مورد نیاز باشند.
رابطه اختلال نعوظ و استرس
علایم
علایم مداوم اختلال نعوظ عبارتند از:
- مشکل نعوظ و سفت شدن آلت
- مشکل نعوظ و سفت ماندن آلت
- کاهش میل جنسی
چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنید
زمانی که مشکلات نعوظ دارید، دکتر خانوادگی جای خوبی برای شروع درمان خواهد بود. در شرایط زیر به دکتر مراجعه کنید:
در مورد نعوظ خود نگرانید و یا دچار مشکلات جنسی دیگری از جمله اختلال در انزال، مثل انزال زودرس و یا تاخیر در انزال شده‌اید.
مبتلا به دیابت، بیماریهای قلبی و یا دیگر وضعیت بالینی شناخته‌شده هستید که ممکن است به اختلال نعوظ مرتبط باشد.
انگیختگی جنسی مردانه فرایندی پیچیده است که شامل مغز، هورمون‌ها، احساسات، اعصاب، عضلات و رگهای خونی می‌شود. اختلال در نعوظ می‌تواند از هر یک از مشکل‌های زیر ناشی شده باشد. به همین ترتیب، نگرانی‌های مربوط به استرس و سلامت روانی می‌تواند باعث وخامت و یا اختلال در نعوظ شود.
گاهی ترکیبی از مسائل جسمانی و روانی باعث اختلال در نعوظ می‌شود. به عنوان مثال، بیماری جسمی جزئی که پاسخ جنسی را کند می‌کند، شاید موجب اضطراب در مورد حفظ نعوظ شود. اضطراب می‌تواند منجر به اختلال در نعوظ و یا وخامت آن شود.
علل جسمانی اختلال نعوظ
در اغلب موارد، اختلال نعوظ علتی جسمانی دارد. علت‌های رایج عبارتند از:
- بیماری قلبی
- رگهای خونی مسدود (تصلب شرایین)
- کلسترول بالا
- فشار خون بالا
- دیابت
- چاقی مفرط
- سندرم متابولیک – بیماری شامل افزایش فشار خون، سطوح بالای انسولین، چربی بدن در اطراف کمر و کلسترول بالا
- بیماری پارکینسون
- مالتیپل اسکلروز
- بیماری پِیرونی- بروز بافت زخمی در داخل آلت تناسلی مردانه
- داروهای تجویزی خاص
- مصرف دخانیات
- اعتیاد به الکل و دیگر اشکال سوء‌مصرف مواد
- اختلالات خواب
- درمان سرطان پروستات یا بزرگ‌شدگی پروستات
- جراحی و آسیبی که بر ناحیه لگن و یا نخاع تأثیر می‌گذارد
علل روانی اختلال نعوظ
مغز نقش کلیدی در تحریک مجموعه‌ای از رویدادهای جسمانی بازی می‌کند که همراه با شروع احساس هیجان جنسی باعث نعوظ می‌شود. عواملی که با احساسات جنسی تداخل پیدا می‌کنند و باعث ایجاد یا بدترشدن اختلال در نعوظ می‌شوند عبارتند از:
- افسردگی، اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان
- استرس
- مشکلات رابطه زناشویی به خاطر استرس، برقراری ارتباط ضعیف و یا نگرانی‌های دیگر
همانطور که مردان مسن‌تر می‌شوند، راست‌شدن آلت به کندی صورت می‌گیرد و شاید به اندازه کافی سفت نشود. مردان برای راست شدن و راست ماندن آلت تناسلی شاید مجبور شوند آلت را بطور مستقیم با دستها بمالند. این شاید نشانگر وضعیت بالینی زمینه‌ای باشد و یا از مصرف داروها ناشی شده باشد.
عوامل خطر مختلفی به اختلال نعوظ منجر می‌شوند، از جمله:
- ناراحتی‌های بالینی، به خصوص دیابت یا بیماری قلبی
- مصرف توتون و تنباکو، که جریان خون به درون رگ و شریان را محدود می‌کنند، به مرور زمان موجب بروز شرایط بهداشتی مزمن می‌شوند که در نهایت منجر به اختلال نعوظ خواهد شد.
- اضافه وزن، به خصوص اگر چاقی مفرط داشته باشید
- درمانهای خاص پزشکی مانند جراحی پروستات و یا پرتودرمانی برای سرطان
- جراحات، به خصوص اگر به اعصاب و یا شریان‌های روی آلت آسیب رسانده باشند
- داروها، از جمله داروهای ضدافسردگی، آنتی‌هیستامین‌ها و داروهایی که برای درمان فشار خون بالا، درد یا پروستات مصرف می‌شوند
- ناراحتی‌های روانی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی
- مصرف مواد مخدر و الکل، به خصوص اگر به مدت طولانی نسبت به مواد مخدر یا الکل اعتیاد پیدا کرده باشید
- دوچرخه‌سواری طولانی مدت، که می‌تواند اعصاب را فشرده کند، بر جریان خون به آلت تناسلی تأثیر بگذارد و در نهایت به اختلال نعوظ دائمی یا موقتی منجر گردد
عوارض ناشی از اختلال نعوظ عبارتند از:
- زندگی جنسی نارضایت‌بخش
- استرس یا اضطراب
- خجالت و یا عزت‌نفس پایین
- مشکلات رابطه زناشویی
- ناتوانی در باردار کردن شریک زندگی
به احتمال زیاد ابتدا به دکتر خانوادگی یا پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد. بسته به نگرانی‌های بهداشتی خاصی که دارید، شاید به طور مستقیم به دکتر متخصص در مشکلات تناسلی مردانه (اورولوژیست) و یا دکتر متخصص در سیستم هورمونی (غدد) ارجاع داده شوید.
از آنجا که جلسه ملاقات بسیار کوتاه است و اغلب زمینه‌های زیادی برای مشاوره پزشکی وجود دارد، پس بهتر است از قبل آمادگی کسب کرده باشید. در اینجا برخی اطلاعات مفید ارائه می‌شود تا برای قرار ملاقات با دکتر آماده شوید و بدانید چه انتظاراتی باید از دکتر داشته باشید.
سیگار کشیدن و اختلال نعوظ
کارهایی که می‌توانید انجام دهید
اقدام‌های زیر را انجام دهید تا برای قرار ملاقات آماده شوید.
بپرسید چه کارهایی را باید پیشاپیش انجام دهید. هنگامی که با دکتر قرار ملاقات می‌گذارید، حتماً پرس‌و‌جو کنید که چه کارهایی را باید از قبل انجام دهید. به عنوان مثال، دکتر ممکن است از شما بخواهد قبل از آزمایش خون هیچ غذایی نخورید.
هر گونه علایم ظاهری که تا به حال داشته‌اید یادداشت کنید، از جمله هر مورد که به نظر می‌رسد به اختلال نعوظ نامربوط باشد.
اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید، از جمله استرس عمده یا هر گونه تغییر اخیر در زندگی.
داروهایتان را فهرست کنید، ویتامین‌ها، مواد گیاهی و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید.
در صورت امکان، شریک بستر خود را نیز به مطب ببرید. شریک زندگی می‌تواند در یادآوری نکته‌ای کمک کند که شما در طول ملاقات پزشکی متوجه نشده‌اید و یا فراموش کرده‌اید.
سوالاتی را یادداشت کنید تا از دکتر بپرسید.
در مورد اختلال نعوظ، برخی از سوالات اساسی که باید از دکتر بپرسید عبارتند از:
- محتمل‌ترین علت اختلال نعوظ چیست؟
- چه علل احتمالی دیگری وجود دارد؟
- چه نوع آزمون‌هایی نیاز دارم؟
- آیا اختلال نعوظ موقتی است یا مزمن؟
- بهترین شیوه درمان چیست؟
- شیوه‌های جایگزین برای پیشنهاد اولیه شما چیست؟
- چگونه می‌توانم بیماریهای دیگر را به بهترین وجه ممکن همراه با اختلال نعوظ مدیریت کنم؟
- آیا محدودیت‌هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
- آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ چه هزینه‌ای خواهد داشت، آیا ملاقات پزشکی تحت پوشش بیمه قرار دارد؟
- اگر دارو تجویز شود، جایگزین عمومی وجود دارد؟
- آیا بروشور یا مطالب چاپی دیگری وجود دارد که برای مطالعه با خودم به خانه ببرم؟ چه وب‌سایت‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
علاوه بر سوالاتی که آماده کرده‌اید، از پرسیدن هیچ سوال اضافی در طول ملاقات پزشکی دریغ نکنید.
چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشید
دکتر به احتمال زیاد تعدادی از سوالات زیر را خواهد پرسید: برای پاسخگویی به سوالهایی از این قبیل آماده باشید:
- چه نگرانی‌های بهداشتی و یا بیماریهای مزمنی دارید؟
- آیا تا به حال هر گونه مشکلات جنسی داشته‌اید؟
- آیا تا به حال تغییری در میل جنسی‌تان داشته‌اید؟
- آیا در مدت استمناء، رابطه جنسی با همسر یا هنگام خواب، نعوظ دارید؟
- آیا هر گونه مشکلی در رابطه با شریک جنسی‌تان وجود دارد؟
- آیا شریک زندگی‌تان هر گونه مشکل جنسی دارد؟
- آیا تا به حال مبتلا به اضطراب، افسردگی یا استرس تشخیص داده شده‌اید؟
- آیا تا به حال مبتلا به نوعی ناراحتی روانی تشخیص داده شده‌اید؟ در اینصورت، آیا در حال حاضر هر گونه دارو مصرف می‌کنید و یا مشاوره روان‌درمانی انجام می‌دهید؟
- اولین بار چه زمانی متوجه مشکلات جنسی شدید؟
- آیا مشکلات نعوظ تنها گاهی رخ می‌دهند، اغلب یا همیشه؟
- چه داروهایی مصرف می‌کنید، از جمله هر داروی گیاهی و یا مکمل؟
- آیا الکل می‌نوشید؟ چه مقدار؟
- آیا هر گونه مواد مخدر غیرقانونی مصرف می‌کنید؟
- آیا مواردی وجود دارد که به نظر می‌رسد علائم بیماری را بهبود می‌دهند؟ نام ببرید
- آیا مواردی وجود دارد که به نظر می‌رسد علائم بیماری را وخیم‌‌تر می‌کنند؟ نام ببرید
برای بسیاری از مردان، معاینه فیزیکی و پاسخگویی به پرسشها (تاریخچه پزشکی) برای دکتر کافی خواهد بود تا اختلال در نعوظ را تشخیص دهد و درمان مورد نیاز را توصیه کند. اگر بیماریهای مزمن داشته باشید و یا دکتر مشکوک شود که نوعی بیماری زمینه‌ای دخیل است، شاید آزمایشهای بیشتر و یا مشاوره با متخصص نیاز داشته باشید.
آزمایشهای لازم برای بیماریهای زمینه‌ای عبارتند از:
معاینه بدنی: در این روش، آلت تناسلی و بیضه با دقت بررسی می‌شوند و اعصاب از لحاظ دریافت پیام‌های حسی امتحان می‌شوند.
آزمایشهای خون: نمونه‌ای از خون‌تان به دنبال نشانه‌هایی از بیماریهای قلبی، دیابت، سطح تستوسترون پایین و بیماریهای دیگر به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد.
آزمایش ادرار: همانند آزمایش خون، آزمایش ادرار نیز به دنبال نشانه‌هایی از دیابت و بیماریهای زمینه‌ای دیگر انجام می‌شود.
سونوگرافی: این تست معمولا توسط متخصص در مطب انجام می‌شود. از دستگاهی میله‌مانند (مبدل) استفاده می‌شود که برروی رگهای خونی آلت تناسلی نگه داشته می‌شود. بدین ترتیب، تصاویر ویدئویی فراهم می‌شود تا دکتر بفهمد آیا شما مشکلات جریان خون دارید یا نه.
این آزمون گاهی در ترکیب با تزریق دارو به داخل آلت تناسلی انجام می‌شوند تا جریان خون تحریک شود و نعوظ ایجاد گردد.
آزمون نعوظ شبانه: بسیاری از مردان در طول خواب دچار نعوظ می‌شوند بدون آنکه به خاطر بیاورند. این آزمایش ساده شامل پیچاندن دستگاهی ویژه دورتادور آلت تناسلی قبل از خوابیدن می‌شود.
این دستگاه دفعات و شدت نعوظ در طول شب را اندازه‌گیری می‌کند. این ابزار می‌تواند تعیین کند آیا اختلال نعوظ به علل روانی مربوط می‌شود یا جسمانی.
آزمونهای روانی: دکتر ممکن است سوالهایی بپرسد تا افسردگی و سایر علل روانی احتمالی موثر در اختلال نعوظ را غربالگری کند.
تشخیص در مایو کلینیک
مایو کلینیک طیف گسترده‌ای از ابزارها را برای ارزیابی اختلال نعوظ ارائه می‌دهد. پزشکان به احتمال زیاد آزمایش جسمی و آزمایشات خون و ادرار انجام خواهند داد. آنها همچنین از پرسشنامه سلامت جنسی برای کمک به درک مشکل‌تان استفاده خواهند کرد. برخی از مردان ممکن است به آزمایشهای تخصصی نیاز داشته باشند. مایو کلینیک هر دو تست تهاجمی و غیرتهاجمی را برای اختلال نعوظ فراهم می‌کند، از جمله:
- سونوگرافی داپلر رنگی دوبلکس
- تزریق ماده رنگی به مشاهده جریان خون در شریان‌های حامل خون به آلت تناسلی (آرتریوگرافی آلت تناسلی)
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- نظارت بر نعوظ شبانه آلت
اولین کاری که دکتر انجام خواهد داد این است که مطمئن شود شما تحت شیوه درمانی مناسب برای هر شرایط بالینی قرار دارید که باعث وخامت اختلال نعوظ می‌شود.
بسته به علت و شدت اختلال نعوظ و هر گونه شرایط زمینه‌ای سلامت، ممکن است گزینه‌های درمان مختلفی داشته باشید. دکتر می‌تواند خطرات و مزایای هر یک از شیوه‌های درمان را توضیح و ترجیحات شخصی‌تان را در نظر بگیرد. ترجیحات شریک زندگی‌تان نیز ممکن است نقش مهمی در انتخاب شیوه درمان بازی کند.
مصرف الکل و مواد مخدر
درمان
داروهای خوراکی می‌توانند درمان موفقی برای اختلال نعوظ در بسیاری از مردان باشند. از جمله:
- سیلدنافیل (Viagra)
- تادالافیل (Cialis)
- واردنافیل (Levitra، Staxyn)
- آوانافیل (Stendra)
هر چهار داروی بالا موجب افزایش اثر نیتریک اکساید می‌شوند که ماده شیمیایی طبیعی بدن برای شل کردن عضلات آلت تناسلی است. این باعث افزایش جریان خون می‌شود و راه را برای آلت تناسلی باز می‌کند تا در پاسخ به تحریک جنسی راست شود.
مصرف یکی از این قرص‌ها به طور خودکار به تقویت نعوظ منجر نخواهد شد. تحریک جنسی در درجه اول لازم است تا اکسید نیتریک از اعصاب آلت تناسلی آزاد شود. این داروها باعث تقویت سیگنال می‌شوند و به عملکرد عادی آلت تناسلی کمک می‌کنند. داروهای خوراکی برای اختلال نعوظ اصلاً افزایش‌دهنده غریزه جنسی نیستند، یعنی هیجان جنسی بوجود نمی‌آورند و برای مردانی که نعوظ طبیعی دارند ضروری نیست.
داروها از لحاظ دوز، مدت اثرگذاری و عوارض جانبی باهم متفاوت هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی، احتقان بینی، سردرد، تغییرات بینایی، کمردرد و ناراحتی معده است.
دکتر وضعیت خاص شما را برای تعیین بهترین دارو در نظر خواهد گرفت. این داروها ممکن است اختلال نعوظ را بلافاصله برطرف نکنند. شاید لازم باشد با همکاری دکتر داروی و دوز مناسب را پیدا کنید.
قبل از مصرف هر نوع دارو برای اختلال نعوظ، از جمله مکمل‌های غیرتجویزی و داروهای گیاهی، از دکتر اجازه بگیرید. داروها برای اختلال نعوظ در شرایط زیر شاید بی‌فایده باشند و یا حتی برایتان خطرناک شوند:
- مصرف داروهای نیترات که معمولا برای درد قفسه‌سینه (آنژین) تجویز می‌شوند، مانند نیتروگلیسرین (مینیتران، نیترو-الدور، نیتروستات، غیره)، ایزوسورباید مونونیترات (Monoket) و ایزوسورباید (Dilatrate-SR، Isordil).
- داشتن فشار خون بسیار پایین (هیپوتانسیون) یا فشار خون بالای مهارنشده
- ابتلا به بیماری کبدی شدید
- داشتن بیماریهای کلیوی که نیاز به دیالیز دارد
سایر داروها
داروهای دیگر برای اختلال نعوظ عبارتند از:
آلپروستادیل خودتزریقی: در این روش، خودتان از سوزن ظریفی برای تزریق آلپروستادیل به پایه یا پهلوی آلت تناسلی استفاده می‌کنید. در برخی موارد، داروهایی که به طور کلی برای شرایط دیگری مصرف می‌شوند به تنهایی یا بصورت ترکیبی برای تزریق آلت تناسلی کاربرد دارند. مثالها عبارتند از پاپاورین، آلپروستاتیل و فنتولامین.
هر تزریق به طور کلی باعث می‌شود آلت تناسلی حدود یک ساعت راست بماند. از آنجا که سوزن مورد استفاده بسیار ظریف است، درد ناشی از محل تزریق معمولا جزئی خواهد بود.
عوارض جانبی شامل خونریزی از محل تزریق، نعوظ طولانی‌مدت (پریاپیسم) و تشکیل بافت فیبروز در محل تزریق می‌شود.
شیاف آلپروستاتیل در مجرای ادرار: در این شیوه درمانی، شیاف آلپروستاتیل ریز در مجرای خروجی آلت تناسلی مرد گذاشته می‌شود. از وسیله‌ای ویژه برای وارد کردن شیاف به مجرای خروجی مثانه آلت تناسلی بهره گرفته می‌شود.
نعوظ معمولا در عرض ۱۰ دقیقه شروع می‌شود و بین ۳۰ و ۶۰ دقیقه دوام می‌آورد. عوارض جانبی شامل درد، خونریزی جزئی در مجرای خروجی مثانه و تشکیل بافت فیبروز در داخل آلت تناسلی است.
جایگزینی برای تستوسترون: برخی از مردان دچار نوعی اختلال نعوظ می‌شوند که به خاطر میزان پایین هورمون تستوسترون حتی پیچیده‌تر هم می‌شود. در این مورد، درمان جایگزینی با تستوسترون ممکن است نخستین اقدام مناسب باشد.
پمپ‌های آلت تناسلی، جراحی و ایمپلنت
اگر داروها موثر یا مناسب نباشند، دکتر شاید درمانهای مختلف دیگری توصیه کند. درمانهای دیگر عبارتند از:
پمپ آلت تناسلی: پمپ آلت تناسلی (دستگاه خلاء نعوظ) یک لوله توخالی با پمپ دستی و یا باطری است. لوله برروی آلت تناسلی گذاشته می‌شود و سپس هوا در داخل لوله از طریق پمپ به بیرون مکش می‌شود. این کار باعث ایجاد خلائی می‌شود که خون را به آلت تناسلی می‌کشد.
هنگامی که آلت تناسلی راست می‌شود، یک حلقه کششی دور پایه آن می‌گذارید تا خون در رگ‌هایش باقی بماند و نعوظ از بین نرود. سپس دستگاه خلاء را برمی‌دارید.
نعوظ به طور معمول آنقدر طولانی خواهد بود که رابطه جنسی برقرار شود. حلقه کشش را پس از مقاربت جدا خواهید کرد. کبودی آلت تناسلی از جمله عوارض جانبی است و انزال با دستها محدود خواهد شد. آلت تناسلی شاید نسبت به تماس دست کمی احساس سردی کند.
اگر پمپ آلت تناسلی برایتان انتخاب درمانی خوب باشد، دکتر ممکن است مدل خاصی را توصیه و یا تجویز کند. به این ترتیب خیالتان راحت می‌شود که دستگاه مناسب نیازتان است و تولیدکننده معتبری دارد. پمپ‌های آلت تناسلی که در مجلات و تبلیغات دیده می‌شوند شاید چندان امن یا موثر نباشند.
ایمپلنت آلت تناسلی: این شیوه درمان شامل کاشتن دستگاهی ویژه از طریق جراحی در هر دو طرف آلت تناسلی است. این ایمپلنت از چندین میله بادی نرم یا نیمه‌سخت ساخته می‌شود. دستگاه‌های بادی شرایطی فراهم می‌آورند تا زمان و مدت نعوظ را کنترل کنید. میله‌های نیمه‌سخت می‌توانند آلت تناسلی را سفت نگه دارند اما نه خمش‌پذیر.
ایمپلنت آلت تناسلی معمولا فقط زمانی توصیه می‌شود که روش‌های دیگر ابتدا امتحان شده باشند. ایمپلنت تا حد بسیار زیادی رضایت مردانی را فراهم کرده که درمانهای محافظه‌کارانه‌تر را امتحان کرده و شکست خورده‌اند. مانند هر نوع جراحی، خطر عوارضی مانند عفونت وجود دارد.
جراحی عروق خونی: به ندرت، نشت و یا انسداد رگهای خونی باعث اختلال نعوظ می‌شود. در این مورد، ترمیم جراحی مانند استنت عروق و یا روش بای‌پس شاید ضروری شود.
درمان اختلال نعوظ
مشاوره روانشناسی
اگر اختلال نعوظ از استرس، اضطراب یا افسردگی ناشی می‌شود و یا بیماری خاصی باعث ایجاد استرس و روابط تنش‌زا شده باشد، دکتر ممکن است پیشنهاد دهد که شما و یا همسرتان به روانشناس یا مشاور مراجعه کنید.
برای بسیاری از مردان، اختلال نعوظ با انتخاب سبک زندگی خاص ایجاد یا بدتر می‌شود. در اینجا چند اقدام سودمند ارائه می‌شود:
اگر سیگار می‌کشید، ترک کنید. اگر برای ترک اعتیاد مشکل دارید، از دیگران کمک بگیرید. جایگزین نیکوتین را امتحان کنید، از جمله آدامس و یا قرص‌های مکیدنی غیرتجویزی و یا از دکتر در مورد داروهای مفید برای ترک بپرسید.
چند کیلو وزن اضافی خود را کم کنید. اضافه وزن می‌تواند باعث بروز و یا وخامت اختلال نعوظ شود.
فعالیت بدنی را به بخشی از کارهای روزمره بیافزایید. ورزش از راه‌های مختلفی می‌تواند بیماریهای زمینه‌ای که نقشی در اختلال نعوظ بازی می‌کنند برطرف کند، از جمله کاهش استرس، کاهش وزن و افزایش جریان خون.
برای مشکلات مصرف الکل یا مواد مخدر درمان شوید. نوشیدن بیش از حد و یا مصرف مواد مخدر خاص می‌تواند اختلال نعوظ را به طور مستقیم بدتر کند و یا باعث مشکلات سلامتی طولانی‌مدت شود.
مسائل زناشویی را حل کنید. چنانچه در بهبود روابط یا همسر یا حل مشکلات به تنهایی کلافه شده‌اید، مشاوره زوجین و ازدواج را در نظر بگیرید.
قبل از مصرف هر گونه مکمل با دکتر مشورت کنید تا مبادا برایتان خطرناک باشد، به خصوص اگر بیماریهای مزمن دارید. برخی از محصولات جایگزین که ادعا می‌کنند برای اختلال نعوظ سودمند هستند شاید خطرناک باشند. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هشدارهایی در مورد انواع مختلفی از “ویاگرای گیاهی” صادر کرده، زیرا حاوی مواد داروییِ بالقوه مضر هستند که بر روی برچسب بسته‌بندی اشاره نشده است. دوز دارو نیز شاید مشخص نباشد و یا امکان دارد در طول فرمولاسیون آلوده شده باشد.
برخی از این مواد با داروهای تجویزی تداخل پیدا می‌کنند و باعث افت فشار شدید می‌شوند. این محصولات به ویژه برای مردانی خطرناک است که نیترات مصرف می‌کنند.
خواه علت جسمی، روانی و یا ترکیبی از هر دو باشد، اختلال نعوظ می‌تواند به سرچشمه استرس روانی و عاطفی برای شما و شریک زندگی‌تان تبدیل شود. در اینجا چند اقدام سودمند ارائه می‌شود:
تصور نکنید دچار مشکلی درازمدت شده‌اید. هرگز مشکلات موقتی نعوظ را بازتابی از سلامت یا خصوصیات مردانگی خود نبینید و همینطور انتظار نداشته باشید مسئله نعوظ حتماً در طول رابطه جنسی بعدی دوباره آزارتان خواهد داد. همین باعث اضطرابی می‌شود که شاید اختلال نعوظ بدتر کند.
مسئله را با شریک جنسی‌تان در میان بگذارید. شریک زندگی شاید ناتوانایی‌تان را در نعوظ نشانه‌ای از بی‌علاقگی جنسی فرض کند. بسیار مفید خواهد بود که به همسرتان اطمینان دهید مشکل به خاطر بی‌علاقگی جنسی نیست. کاملاً بی‌پرده و صادقانه در مورد وضعیت بالینی‌تان صحبت کنید. شیوه درمان اغلب هنگامی موفق‌تر است که مرد شریک زندگی‌اش را در جریان قرار دهد.
استرس، اضطراب یا دیگر نگرانی‌های بهداشت روانی را نادیده نگیرید. برای رسیدگی به این مسائل، با دکتر یا ارائه‌دهنده خدمات سلامت روان مشورت کنید.
بهترین راه برای جلوگیری از اختلال نعوظ، انتخاب سبک زندگی سالم و مدیریت هر گونه ناراحتی بالینی کنونی است. برای مثال:
- برای مدیریت دیابت، بیماری قلبی و یا دیگر بیماریهای مزمن با دکتر همکاری کنید.
- برای معاینات منظم و انجام آزمونهای غربالگری به دکتر مراجعه کنید.
- سیگار را ترک کنید، از الکل پرهیز کنید و یا محدودش کنید، هرگز مواد مخدر غیرقانونی مصرف نکنید.
- به طور منظم ورزش کنید.
- گام‌هایی برای کاهش استرس بردارید.
برای اضطراب، افسردگی یا دیگر نگرانی‌های بهداشت روانی از دیگران کمک بگیرید.
