تعریف
سرطان ریه به نوعی سرطان می‌گویند که در ریه‌ها شروع می‌شود. ریه‌ها دو عضو اسفنجی در قفسه‌سینه هستند که هنگام دم اکسیژن را می‌گیرند و هنگام بازدم دی اکسید کربن را آزاد می‌کنند.
سرطان ریه علت اصلی مرگ ناشی از سرطان در ایالات متحده در میان مردان و زنان به شمار می‌رود. سرطان ریه سالانه موجب مرگ افراد بیشتری نسبت به آمار کل سرطان روده، پروستات و پستان می‌شود.
افرادی که سیگار می‌کشند بیشتر در خطر ابتلا به سرطان ریه قرار دارند. خطر ابتلا به سرطان ریه به مرور زمان و بسته به تعداد سیگاری که دود می‌کنید افزایش می‌یابد. اگر حتی پس از سالها سیگار را ترک کنید، باز هم می‌توانید احتمال ابتلا به سرطان ریه را به طور قابل‌توجهی کاهش دهید.
علایم
سرطان ریه معمولا موجب علائم و نشانه‌ها در مراحل اولیه آن نمی‌شود. علائم و نشانه‌های سرطان ریه به طور معمول تنها زمانی رخ می‌دهند که بیماری پیشرفت کرده است.
علائم و نشانه‌های احتمالی سرطان ریه عبارتند از:
- سرفه‌های تازه‌ای که برطرف نمی‌شوند.
- تغییرات در سرفه مزمن و یا “سرفه سیگاری”
- سرفه خونی، حتی به مقدار کم
- تنگی نفس
- درد قفسه‌سینه
- خس‌خس
- گرفتگی صدا
- از دست دادن وزن بدون برنامه
- درد استخوان
- سردرد
چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنید
چنانچه علائم و نشانه‌های بیماری را دارید، با دکتر وقت ملاقات بگذارید.
اگر سیگار می‌کشید و قادر به ترک نیستید، با دکتر وقت ملاقات بگذارید. دکتر می‌تواند راهبردهایی برای ترک سیگار توصیه کند، از قبیل مشاوره، داروها و فراورده‌های جایگزین نیکوتین.
سیگار کشیدن عامل اکثر سرطان‌های ریه هم در افراد سیگاری و هم در افراد در معرض دود سیگار است. اما سرطان ریه در افرادی که هرگز سیگار نکشیده و در کسانی که هرگز بطور طولانی‌مدت در معرض دود دست‌دوم قرار نگرفته‌اند نیز رخ می‌دهد. در این موارد ممکن است هیچ علت واضح و روشنی برای سرطان ریه وجود نداشته باشد.
سیگار کشیدن و سرطان ریه
چگونه سیگار کشیدن باعث سرطان ریه می‌شود
پزشکان معتقدند سیگار کشیدن با آسیب رساندن به سلولهای تشکیل‌دهنده ریه‌ها باعث سرطان ریه می‌شود. هنگامی که دود سیگار استنشاق می‌کنید که پر از مواد سرطان‌زا است، تقریبا بلافاصله تغییراتی در بافت ریه آغاز خواهد شد.
در ابتدا بدن شاید این آسیب را ترمیم کند. اما با هر بار قرارگیری در معرض سیگار، سلولهای طبیعی که ریه‌ها را شکل می‌دهند به طور فزاینده‌ای آسیب می‌بینند. با گذشت زمان، آسیب باعث می‌شود که سلولها غیرطبیعی کار کنند و در نهایت به سرطان منجر شوند.
انواع سرطان ریه
بر اساس ظاهر سلولهای سرطان ریه در زیر میکروسکوپ پزشکان سرطان ریه را به دو نوع عمده تقسیم می‌کنند. دکتر بر مبنای نوع عمده سرطان ریه در مورد شیوه درمان تصمیم‌گیری می‌کند. دو نوع کلی سرطان ریه عبارتند از:
سرطان ریه سلول کوچک: سرطان ریه سلول کوچک تقریبا به طور انحصاری در افراد سیگاری مزمن رخ می‌دهد و کمتر از سرطان ریه سلول غیرکوچک رایج است.
سرطان ریه سلول غیرکوچک: سرطان ریه سلول غیرکوچک یک اصطلاح عام برای اشاره به انواع مختلفی از سرطان ریه است که رفتار مشابهی بروز می‌دهند. سرطان ریه سلول غیرکوچک شامل کارسینوم سلول سنگفرشی، آدنوکارسینوم و کارسینوم سلول بزرگ است.
شماری از عوامل ممکن است خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهند. برخی از عوامل خطر را می‌توان کنترل کرد؛ برای مثال، با ترک سیگار. عوامل دیگر را نمی‌توان کنترل کرد، مانند تاریخچه خانواده.
عوامل خطر برای سرطان ریه عبارتند از:
سیگار کشیدن: خطر ابتلا به سرطان ریه با تعداد سیگارهایی که هر روز دود می‌کنید و تعداد سالهایی که سیگار کشیده‌اید افزایش می‌یابد. ترک سیگار در هر سنی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را به طور قابل‌توجهی کاهش دهد.
قرار گرفتن در معرض دود سیگار دست‌دوم: حتی اگر سیگار نکشید، خطر ابتلا به سرطان ریه در صورتی افزایش می‌یابد که در معرض دود دست دوم قرار گرفته‌اید.
قرار گرفتن در معرض گاز رادون: رادون از فروپاشی طبیعی اورانیوم در خاک، سنگ و آب بوجود می‌آید که در نهایت به بخشی از هوایی که تنفس می‌کنید تبدیل می‌شود. میزان خطرناک رادون می‌تواند در هر ساختمان، از جمله خانه‌ها تجمع یابد.
کیت تست رادون که در فروشگاه‌های بهبود وضعیت خانه خریداری می‌شود تعیین خواهد کرد که آیا میزان رادون بی‌خطر است یا خیر. اگر میزان خطرناک شناسایی شود، راه‌حل‌های خاصی در دسترس هستند.
قرار گرفتن در معرض آزبست و دیگر مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض آزبستِ محل کار و دیگر مواد سرطان‌زای شناخته‌شده مانند آرسنیک، کروم و نیکل نیز خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می‌دهند، به خصوص اگر سیگاری باشید.
سابقه خانوادگی سرطان ریه: افراد با پدر و مادر، خواهر و برادر و یا فرزند مبتلا به سرطان ریه در معرض خطر بالاتری برای این بیماری قرار دارند.
سرطان ریه می‌تواند موجب عوارض زیر شود:
تنگی نفس: افراد مبتلا به سرطان ریه در صورتی دچار تنگی نفس می‌شوند که سرطان آنقدر رشد کند که جلوی راه‌های هوایی بزرگ را بگیرد. سرطان ریه همچنین می‌تواند موجب تجمع مایعات در اطراف ریه‌ها شود و انبساط کامل در ریه آسیب‌دیده را هنگام استنشاق دشوار کند.
سرفه خونی: سرطان ریه می‌تواند باعث خونریزی در راه‌های هوایی و در نهایت سرفه خونی (هموپتیزی) شود. گاهی اوقات خونریزی می‌تواند بسیار شدید شود. درمانهای خاصی برای مهار خونریزی وجود دارد.
درد: سرطان پیشرفته ریه که به دیواره ریه و یا به قسمت دیگری از بدن مانند استخوان گسترش یابد باعث درد می‌شود.
چنانچه درد دارید حتماً به دکتر بگویید. درد شاید در ابتدا خفیف و متناوب باشد، اما شاید بعداً ثابت شود. داروها، اشعه‌درمانی و درمانهای دیگر ممکن است آسودگی بیشتری برایتان بیاورند.
مایعات در قفسه‌سینه (افیوژن پلور): سرطان ریه می‌تواند موجب تجمع مایعات در فضای اطراف ریه آسیب‌دیده در حفره قفسه‌سینه (فضای جنب) شود.
انباشت مایع در قفسه سینه باعث تنگی نفس خواهد شد. درمانهای خاصی برای تخلیه مایع از قفسه سینه و کاهش خطر بازگشت پلورال افیوژن وجود دارد.
سرطانی که به دیگر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد(متاستاز): سرطان ریه اغلب به سایر نقاط بدن از جمله مغز و استخوان گسترش (متاستاز) می‌یابد.
سرطانی که در بدن پخش می‌شود موجب درد، تهوع، سردرد و یا علائم و نشانه‌هایی بسته به اندامی که مبتلا شده می‌گردد. هنگامی که سرطان ریه به دیگر اندامهای بدن گسترش می‌یابد به طور کلی دیگر قابل درمان نخواهد بود. درمانهای خاصی برای کاهش علائم و نشانه‌ها و کمک به زندگی طولانی‌تر وجود دارد.
اگر علائم و نشانه‌های بیماری را بروز می‌دهید، با دکتر خانوادگی یا پزشک عمومی وقت ملاقات بگذارید. اگر دکتر شک کند که شما به سرطان ریه مبتلا شده‌اید، به احتمال زیاد به متخصص ارجاع داده خواهید شد. متخصصانی که مبتلایان به سرطان ریه را درمان می‌کنند عبارتند از:
- پزشکانی که در درمان سرطان تخصص دارند (انکولوژیست)
- پزشکانی که در تشخیص و درمان بیماری‌های ریوی تخصص دارند
- پزشکانی که از اشعه برای درمان سرطان استفاده می‌کنند
- جراحانی که روی ریه عمل انجام می‌دهند (جراحان قفسه سینه)
- پزشکانی که علائم و نشانه‌های سرطان را درمان می‌کنند (متخصصان مراقبت تسکینی)
تنگی نفس و سرفه خونی
کارهایی که می‌توانید انجام دهید
از آنجا که جلسه ملاقات بسیار کوتاه است و اغلب زمینه‌های زیادی برای مشاوره پزشکی وجود دارد، پس بهتر است از قبل آمادگی کسب کرده باشید. برای کسب آمادگی لازم، اقدامهای زیر را انجام دهید:
از هر گونه محدودیت پیش از ملاقات با دکتر آگاهی داشته باشید. هنگامی که با دکتر قرار ملاقات می‌گذارید، حتماً پرس‌و‌جو کنید که چه کارهایی را باید از قبل انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی.
نشانه‌های بیماری را یادداشت کنید، از جمله هر گونه مواردی که به نظر می‌رسد به علتِ ملاقات پزشکی مربوط نباشد. زمانی را که نشانه‌های بیماری بروز می‌کنند یادداشت کنید
اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید، از جمله استرس عمده یا هر گونه تغییر اخیر در زندگی.
داروهایتان را فهرست کنید، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید.
سوابق پزشکی‌تان را جمع‌آوری کنید: چنانچه به تجویز پزشک دیگری آزمایش یا تصویربرداری پرتوی ایکس از روی قفسه سینه انجام داده‌اید، سعی کنید آن پرونده را برای ارائه در مطب دکتر پیدا کنید.
بردن یکی از اعضای خانواده یا دوست را به همراه خودتان در نظر بگیرید. گاهی اوقات به خاطر سپردن اطلاعات ارائه‌شده در ملاقات پزشکی دشوار می‌شود. کسی که همراه‌تان باشد شاید نکته‌ای را به یاد بیاورد که شما متوجه نشده‌اید یا فراموش کرده‌اید.
سوالاتی را یادداشت کنید تا از دکتر بپرسید.
سوالاتی که در صورت تشخیص سرطان ریه باید بپرسید:
زمان ملاقات با دکتر شاید محدود باشد، بنابراین فهرستی از سوالات مفید برای بهره‌برداری بهینه از وقت تهیه کنید. پرسش‌های خود را از مهمترین به کم‌اهمیت‌ترین مرتب کنید چون شاید زمان کم بیاورید. برای سرطان ریه، برخی از سوالات اساسی عبارتند از:
من چه نوع سرطان ریه‌ای دارم؟
آیا امکان دارد تصویر رادیوگرافی قفسه‌سینه یا سی‌تی اسکن را ببینم که سرطان را نشان می‌دهد؟
چه عامل باعث بروز علائم شده است؟
سرطان ریه من در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
آیا به آزمایشات بیشتری نیاز دارم؟
آیا سرطان من به سایر نقاط بدن گسترش یافته است؟
گزینه‌های درمان چه هستند؟
آیا هیچ کدام از این گزینه‌های درمانی می‌توانند از پس سرطان بربیایند؟
عوارض جانبی بالقوه هر یک از درمان‌ها چیست؟
آیا شیوه درمانی خاصی وجود دارد که فکر می‌کنید از همه بهترین باشد؟
آیا اگر سیگار را الان ترک کنم فایده‌ای خواهد داشت؟
چه توصیه‌ای به دوست و یا اعضای خانواده خودتان در موقعیت من می‌کنید؟
اگر نخواهم درمان شوم تکلیف چیست؟
آیا راه هایی برای از بین بردن علائم و نشانه‌های این بیماری وجود دارد؟
آیا می‌توانم در کارآزمایی بالینی ثبت‌نام کنم؟
آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ چقدر هزینه خواهد داشت و آیا بیمه پوشش می‌دهد؟
آیا بروشور یا مطالب دیگری وجود دارد که برای مطالعه با خودم ببرم؟ چه وب‌سایت‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
علاوه بر سوالاتی که حاضر کرده‌اید از دکتر بپرسید، از هیچ سوالی که در طول ملاقات ناگهان به ذهنتان می‌رسد دریغ نکنید.
چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشید
دکتر به احتمال زیاد تعدادی از سوالات زیر را خواهد پرسید: آمادگی پاسخگویی به آنها شاید زمان بیشتری ذخیره کند تا مسائل دیگری را در میان بگذارید. دکتر شاید بپرسد:
اولین بار چه زمانی علائم بیماری بروز کرد؟
آیا نشانه‌های بیماری مداوم بوده‌اند یا گاه‌به‌گاه؟
علائم چقدر شدید هستند؟
آیا هنگام تنفس صدای خس‌خس می‌شنوید؟
آیا سرفه‌ای می‌کنید که انگار دارید گلویتان را خالی می‌کنید؟
آیا تاکنون مبتلا به آمفیزم یا بیماری انسدادی مزمن ریوی تشخیص داده شده‌اید؟
آیا برای نفس تنگی دارویی مصرف می‌کنید؟
آیا مواردی وجود دارد که به نظر می‌رسد علائم بیماری را بهبود می‌دهند؟ نام ببرید
آیا مواردی وجود دارد که به نظر می‌رسد علائم بیماری را وخیم‌تر می‌کنند؟ نام ببرید
آزمایش افراد سالم برای سرطان ریه
چندین سازمان به افراد در معرض خطر بالاتر برای ابتلا به سرطان ریه پیشنهاد می‌کنند که توموگرافی کامپیوتری (سی‌تی اسکن) سالانه را برای سرطان ریه در برنامه خود قرار دهند. اگر ۵۵ سال یا بیشتر دارید و سیگار می‌کشید و یا قبلا می‌کشیدید، با دکتر در مورد فواید و خطرات غربالگری سرطان ریه صحبت کنید.
برخی مطالعات نشان می‌دهند که غربالگری با کشف زودهنگام سرطان ریه توانسته جان افراد زیادی را نجات دهد، چون اینطوری با موفقیت بیشتری مورد درمان قرار گرفته‌اند. اما مطالعات دیگر دریافتند که غربالگری سرطان ریه اغلب بیماری‌های خوش‌خیم‌تری را آشکار می‌کند که نیازمند تست‌های تهاجمی و قرار دادن افراد در معرض خطرات غیرضروری و نگرانی هستند.
تست‌هایی برای تشخیص سرطان ریه
اگر دلیلی وجود دارد که فکر می‌کنید شاید به سرطان ریه مبتلا شده باشید، دکتر می‌تواند تعدادی تست به منظور بررسی سلولهای سرطانی و رد بیماری‌های دیگر تجویز کند. برای تشخیص سرطان ریه، دکتر ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
آزمایش‌های تصویربرداری: تصویر اشعه ایکس از ریه‌ها ممکن است توده غیرطبیعی و یا ندول را نشان دهد. سی‌تی اسکن می‌تواند ضایعات کوچک در ریه‌ها را که شاید در اشعه ایکس آشکار نشده باشند نشان دهد.
سیتولوژی خلط: اگر سرفه خلط‌دار می‌کنید، گاهی مشاهده خلط در زیر میکروسکوپ می‌تواند حضور سلولهای سرطان ریه را نشان دهد.
نمونه بافت (بیوپسی): نمونه‌ای از سلولهای غیرطبیعی ممکن است در روشی به نام بیوپسی برداشته شود.
دکتر می‌تواند بیوپسی را به چندین شیوه مختلف انجام دهد، از جمله برونکوسکوپی که در آن دکتر نواحی غیرطبیعی ریه‌ها را با استفاده از یک لوله باریک چراغدار که به انتهای گلو و سرانجام به ریه‌ها فرستاده شده معاینه می‌کند، مدیاستینوسکوپی که در آن برشی در پایین گردن ایجاد می‌شود و ابزارهای جراحی به پشت استخوان سینه ارسال می‌شوند تا نمونه‌های بافتی از غدد لنفاوی بردارند، و بیوپسی سوزنی که در آن دکتر با استفاده از اشعه ایکس و یا تصاویر سی‌تی اسکن، سوزنی را به داخل دیواره قفسه سینه و بعد بافت ریه هدایت می‌کند تا از آنجا سلولهای مشکوک را جمع‌آوری کند.
نمونه بیوپسی همچنین شاید از گره‌های لنفاوی و یا نواحی دیگر بدن که در آن سرطان گسترش یافته از قبیل کبد گرفته شود.
برای پیشگیری از سرطان ریه از سیگار کشیدن پرهیز کنید
مرحله‌بندی سرطان ریه
هنگامی که مبتلا به سرطان ریه تشخیص داده می‌شوید، دکتر تلاش خواهد کرد میزان (مرحله) سرطان را تعیین کند. مرحله سرطان به شما و دکتر کمک می‌کند تا در مورد مناسب‌ترین شیوه درمان تصمیم بگیرید.
آزمایش‌های مرحله‌بندی ممکن است شامل روش‌های تصویربرداری باشد که فرصتی برای دکتر فراهم می‌آورد تا به دنبال شواهدی دال بر پخش سرطان به خارج از ریه‌ها بگردد. این آزمایشات شامل سی‌تی اسکن، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و اسکن استخوان است. هر آزمونی برای هر فردی مناسب نیست، بنابراین با دکتر در مورد روش‌های مناسب برای شما صحبت کنید.
مراحل سرطان ریه
مرحله ۱٫ سرطان به ریه محدود شده و به غدد لنفاوی گسترش نیافته است. تومور به طور کلی کوچکتر از ۲ اینچ (۵ سانتی متر) است.
مرحله ۲٫ تومور در این مرحله شاید بزرگتر از ۲ اینچ رشد کرده باشد و یا تومور کوچکتری باشد که دربرگیرنده ساختارهای مجاور، مانند دیوار قفسه سینه، دیافراگم یا پوشش اطراف ریه‌ها (پرده جنب) می‌شود. سرطان همچنین ممکن است به غدد لنفاوی مجاور گسترش یافته باشد.
مرحله ۳٫ تومور در این مرحله بسیار زیاد رشد کرده و به دیگر ارگان‌های نزدیک ریه‌ها حمله کرده است. این مرحله ممکن است نشانگر تومور کوچکتری همراه با سلولهای سرطان در غدد لنفاوی دورتر از ریه‌ها باشد.
مرحله ۴٫ سرطان به خارج از ریه آسیب‌دیده و به سمت ریه دیگر و یا به مناطق دور از بدن گسترش یافته است.
سرطان ریه سلول کوچک گاهی با اسامی«محدود» و یا «گسترده» توصیف می‌شود. سرطان محدود به یک ریه محدود می‌شود. گسترده یعنی سرطان به خارج از ریه پخش شده است.
شما و دکتر بر اساس تعدادی از عوامل مانند سلامت کلی، نوع و مرحله سرطان و ترجیحات خود یک برنامه درمانی سرطان را انتخاب خواهید کرد. گزینه‌های موجود به طور کلی شامل یک یا چند درمان از جمله جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و یا دارودرمانی هدفمند می‌شود.
در برخی موارد ممکن است نخواهید تحت درمان قرار بگیرید. برای مثال، شاید احساس کنید که عوارض جانبی درمان در برابر مزایای بالقوه سنگینی می‌کند. در این صورت دکتر ممکن است مراقبت آسایشی فقط برای درمان علائم سرطان مانند درد یا تنگی نفس پیشنهاد دهد.
عمل جراحی
در حین عمل، جراح تلاش می‌کند سرطان ریه و کناره‌ای از بافت سالم را دربیاورد. روندهای جراحی برای درآوردن سرطان ریه عبارتند از:
برش سه‌گوش برای برداشتن بخش کوچکی از ریه شامل تومور همراه با کناره‌ای از بافت سالم
برش سگمنتال برای حذف بخش بیشتری از ریه، اما نه کل لوب
لوبکتومی برای حذف کل لوب ریه
پنومونکتومی برای حذف کل ریه
اگر تحت عمل قرار بگیرید، جراح همچنین ممکن است غدد لنفاوی را به منظور بررسی نشانه‌ای از سرطان از قفسه‌سینه بردارد.
جراحی سرطان ریه دارای خطراتی از جمله خونریزی و عفونت است. احساس تنگی نفس بعد از عمل جراحی ریه دور از انتظار نخواهد بود. اگر بخشی از ریه‌تان خارج شود، بافت ریه باقیمانده به مرور زمان گسترش می‌یابد و تنفس آسان‌تر می‌شود دکتر ممکن است مراجعه به درمانگر تنفس را پیشنهاد دهد که می‌تواند شما را از طریق تمرینات تنفسی برای کمک به بهبودی راهنمایی کند.
شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی از داروها برای کشتن سلولهای سرطانی بهره می‌برد. یک یا چندین داروی شیمی‌درمانی ممکن است از طریق رگ بازو (به صورت داخل‌وریدی) و یا به صورت خوراکی داده شود. ترکیبی از داروها معمولا بصورت مجموعه‌ای از درمان‌ها در طی یک دوره چند هفته یا ماه با فاصله‌هایی بین آنها تجویز می‌شود تا بهبود پیدا کنید.
شیمی‌درمانی اغلب پس از عمل جراحی برای کشتن سلولهای سرطانی باقیمانده انجام می‌شود. همچنین ممکن است قبل از عمل برای کوچک کردن سرطان و برداشتن آسان‌تر انجام شود. در برخی موارد، شیمی‌درمانی را می‌توان برای از بین بردن درد و سایر علائم سرطان پیشرفته انجام داد.
پرتودرمانی
پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس برای کشتن سلولهای سرطانی بهره می‌برد. پرتودرمانی می‌تواند از خارج بدن برروی سرطان ریه (تابش خارجی) وارد شود و یا می‌تواند داخل سوزن، دانه و یا کاتتر قرار داده و سپس در داخل بدن نزدیک به سرطان گذاشته شود (براکی‌تراپی).
پرتودرمانی نیز پس از عمل جراحی برای کشتن سلولهای سرطانی باقیمانده انجام می‌شود. همچنین ممکن است به عنوان اولین درمان برای سرطان ریه که در طول عمل جراحی برداشته نمی‌شوند انجام شود. برای افراد مبتلا به سرطان ریه پیشرفته، اشعه‌درمانی برای تسکین درد و دیگر علائم انجام می‌شود.
برای افراد مبتلا به سرطان ریه که بسیار کوچک است، یکی از گزینه‌های مناسب می‌تواند پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن باشد. این شکل از تابش تعداد زیادی از پرتوها را از زوایای مختلف به سمت سرطان ریه هدفگیری می‌کند. پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن معمولا در یک یا چند مرحله به پایان می‌رسد. در برخی موارد شاید به جای عمل جراحی برای تومورهای کوچک انجام شود.
دارودرمانی هدفمند
درمانهای هدفمند سرطان، شیوه‌های جدیدتری به شمار می‌روند که ناهنجاری‌های خاص در سلولهای سرطانی را هدف قرار می‌دهند. گزینه‌های درمانی هدفمند برای درمان سرطان ریه عبارتند از:
بواسیزوماب (آواستین): بواسیزوماب جلوی تومور را برای ایجاد منبع خونی جدید می‌گیرد. عروق خونی متصل به تومورها می‌توانند اکسیژن و مواد مغذی را به بافت تومور برسانند تا به‌راحتی رشد کند.
بواسیزوماب معمولا در ترکیب با شیمی‌درمانی استفاده می‌شود و برای سرطان ریه سلول غیرکوچک پیشرفته و عود آن تایید شده است. بواسیزوماب با خطر خونریزی، انعقادی خون و فشار خون بالا همراه است.
ارلوتینیب (Tarceva): ارلوتینیب جلوی مواد شیمیایی را سد می‌کند که به سلولهای سرطانی پیغام رشد و تقسیم می‌فرستند.
ارلوتینیب برای افراد مبتلا به سرطان پیشرفته و عود کننده ریه سلول غیرکوچک که جهش ژنتیکی خاص دارد تایید شده است. سلولهای گرفته‌شده از سرطان ریه برای این تست خواهد شد که مشخص شود آیا این دارو سودمند خواهد بود یا خیر.
عوارض جانبی ارلوتینیب شامل بثورات پوستی و اسهال است. افراد سیگاری با احتمال کمتری نسبت به افراد غیرسیگاری از ارلوتینیب بهره‌مند می شوند.
کریزوتینیب (Xalkori): کریزوتینیب جلوی مواد شیمیایی را سد می‌کند که راه را برای رشد بدون مهار سلولهای سرطانی که طولانی‌تر از سلولهای عادی زنده می‌مانند فراهم می‌کنند.
کریزوتینیب برای استفاده در افراد مبتلا به سرطان ریه پیشرفته سلول غیرکوچک که سلولهای سرطانی دچار جهش ژنتیکی خاصی شده‌اند تایید شده است. نوعی تست آزمایشگاهی خاص با بهره‌گیری از سلولهای سرطانی تعیین خواهد کرد که آیا سلولها دچار چنین جهش ژنتیکی شده‌اند یا خیر.
عوارض جانبی ناشی از کریزوتینیب شامل تهوع و مشکلات بینایی مانند دوبینی یا تاری دید است.
آزمایش‌های بالینی
کارآزمایی‌های بالینی به مطالعاتی می‌گویند که برروی شیوه‌های درمان تجربی سرطان ریه انجام می‌شوند. شاید در صورتی در کارآزمایی بالینی ثبت‌نام کنید که درمان کنونی سرطان ریه فایده‌ای برای شما ندارد و یا گزینه‌های درمان محدود هستند.
درمانهای مورد مطالعه در کارآزمایی بالینی ممکن است آخرین نوآوری‌های پزشکی باشند، اما هیچ بهبودی را تضمین نمی‌کنند. گزینه‌های درمان را با دقت با دکتر سبک و سنگین کنید.
شرکت در کارآزمایی بالینی ممکن است به پزشکان در درک بهتر چگونگی درمان سرطان ریه در آینده کمک کند.
ترک سیگار خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش می دهد
مراقبت تسکینی
افراد مبتلا به سرطان ریه اغلب با علائم و نشانه‌های سرطان و همچنین عوارض جانبی ناشی از درمان روبرو می‌شوند. مراقبت‌های حمایتی همچنین معروف به عنوان تسکینی، حوزه‌ای تخصص در پزشکی است که در آن دکتر سعی می‌کند علائم و نشانه‌های بیماری را به حداقل برساند.
دکتر ممکن است توصیه کند که فوراً پس از تشخیص بیماری با یک تیم مراقبت تسکینی دیدار کنید تا اطمینان حاصل شود که در طول و بعد از درمان سرطان آسوده‌خاطر هستید.
در یک مطالعه، افراد مبتلا به سرطان ریه سلول غیرکوچک پیشرفته که فوراً پس از تشخیص شروع به دریافت مراقبت‌های حمایتی کردند، طولانی‌تر از کسانی که شیمی‌درمانی و پرتو درمانی را همینطوری ادامه دادند، عمر کردند. کسانی که مراقبت‌های حمایتی دریافت کردند، بهبود خلق و خو و کیفیت زندگی را گزارش دادند. آنها به طور متوسط سه ماه بیشتر از کسانی که تحت مراقبت‌های استاندارد قرار گرفتند زندگی کردند.
شاید نگران باشید که مراقبت تسکینی مستلزم این است که دیگر نمی‌توانید برای سرطان تحت درمان تهاجمی قرار بگیرید. اما مراقبت تسکینی به جای آنکه جایگزین شیوه‌های درمانی شود، درمان سرطان را تکمیل می‌کند و حتی توانایی‌تان را برای رسیدن به آخرین مرحله درمان افزایش دهد.
مقابله با تنگی نفس
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان ریه در برهه خاصی از بیماری دچار تنگی نفس می‌شوند. روش‌های درمان، مانند اکسیژن مکمل و داروهایی برای بهبود وضعیت بیماری موجود هستند، اما همیشه کفایت نمی‌کنند.
برای مقابله با تنگی نفس شاید به اقدامهای زیر نیاز پیدا کنید:
استراحت کنید: احساس تنگی نفس می‌تواند ترسناک باشد. اما ترس و اضطراب تنها نفس کشیدن را دشوارتر می‌کند. هنگامی که دارید احساس تنگی نفس می‌کنید، با انتخاب فعالیتی مفید برای کسب آرامش بر ترس غلبه کنید. به موسیقی گوش دهید، منطقه مورد علاقه‌تان در تعطیلات را تصور کنید، مدیتیشن انجام دهید و یا نماز بخوانید.
هر جا هستید موقعیت راحتی برای خودتان پیدا کنید: هر وقت دچار تنگی نفس می‌شوید شاید بهتر باشد به سمت جلو خم شوید.
بر روی تنفس تمرکز کنید: زمانی که احساس تنگی نفس می‌کنید، ذهن خود را بر روی تنفس تمرکز کنید. به جای تلاش برای پر کردن ریه هایتان با هوا، حواستان به حرکت دادن ماهیچه‌هایی جمع کنید که دیافراگم را کنترل می‌کنند. سعی کنید از میان لبهای غنچه‌کرده نفس بکشید و تنفس را با فعالیتی که انجام می‌دهید همگام کنید.
انرژی خود را برای کارهای مهم صرفه‌جویی کنید: اگر دچار تنگی نفس شوید، شاید به راحتی خسته شوید. وظایف غیرضروری را از برنامه روزانه خط بزنید تا برای انجام کارهای لازم به اندازه کافی انرژی داشته باشید.
چنانچه با تنگی نفس درگیر هستید و یا علائم وخیم‌تر می‌شوند، حتماً به دکتر خود بگویید، زیرا درمانهای بسیاری برای حل تنگی نفس وجود دارد.
سرطان ریه هرگز با شیوه‌های مکمل و جایگزین درمان نمی‌شود، اما طب مکمل و جایگزین اغلب می‌تواند با مراقبت دکتر ترکیب شود تا به تسکین علائم و نشانه‌های بیماری کمک کند.
دکتر می‌تواند به شما کمک کند تا فواید و خطرات طب مکمل و جایگزین را ارزیابی کنید.
کالج آمریکایی پزشکان قفسه‌سینه به مبتلایان سرطان ریه توصیه می‌کند که شیوه‌های درمانی زیر را در نظر بگیرند:
طب سوزنی: در طول یک جلسه طب سوزنی، پزشک آموزش‌دیده سوزن‌های کوچکی را به نقاط دقیقی روی بدن بیمار فرو می‌کند. طب سوزنی ممکن است درد را کاهش دهد و عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان مانند تهوع و استفراغ را برطرف کند، اما هیچ شواهدی وجود ندارد که طب سوزنی تاثیری بر سرطان داشته باشد.
طب سوزنی زمانی امن خواهد بود که توسط پزشک مجاز انجام شود. از دکتر بخواهید فرد حاذقی در جامعه محل زندگی‌تان معرفی کند. اما اگر شمار سلولهای خون پایین داشته باشید و یا رقیق‌کننده خون بزنید، طب سوزنی امن نیست.
هیپنوتیزم: هیپنوتیزم نوعی درمان است که بیمار را در حالت خلسه نگه می‌دارد تا آرامش بگیرد. هیپنوتیزم معمولا توسط درمانگری انجام می‌شود که بیمار را از طریق تمرین‌های آرامش‌بخش راهنمایی می‌کند و از فرد می‌خواهد که به موضوع‌های دل‌انگیز و مثبت فکر کند. هیپنوتیزم ممکن است اضطراب، تهوع و درد در افراد مبتلا به سرطان را کاهش دهد.
ماساژ: در طول ماساژ، درمانگر با استفاده از دست‌ها برروی پوست و عضلات شما فشار وارد می‌کند. ماساژ به تسکین درد و اضطراب در افراد مبتلا به سرطان کمک می‌کند. برخی از درمانگران ماساژ بطور خاص برای کار با افرادی که سرطان دارند آموزش می‌بینند.
نام درمانگران ماساژ در جامعه محل زندگی خود را از دکتر بپرسید. ماساژ نباید صدمه‌ای به بدن بزند. درمانگر ماساژ نباید در نزدیکی تومور و یا هر نوع زخم جراحی فشار وارد کند. در صورتی از ماساژ پرهیز کنید که شمار خون پایین دارید و یا در حال مصرف رقیق‌کننده خون هستید.
مدیتیشن: مدیتیشن یا مراقبه فرصتی برای بازتاب آرامش در خود است که در آن بر روی موضوع یا انگاره‌ای خاص تمرکز می‌کنید. مدیتیشن ممکن است استرس را کاهش دهد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به سرطان را بهبود بخشد. مدیتیشن را می‌توان به‌تنهایی انجام داد و یا همراه با مربیانی در جامعه محل زندگی. از تیم مراقبت سلامت یا دوستان و خانواده درباره توصیه‌های مربوط به مدیتیشن بپرسید.
یوگا: یوگا ترکیبی از حرکات کششی ملایم با تنفس عمیق و مدیتیشن است. یوگا ممکن است به افراد مبتلا به سرطان در داشتن خوابی بهتر کمک کند. یوگا به طور کلی زمانی امن است که توسط مربی آموزش‌دیده یاد داده شود، اما هیچ حرکتی نکنید که صدمه بزند و یا احساس ناراحتی کنید. بسیاری از مراکز تناسب اندام کلاس‌های یوگا ارائه می‌دهند. از دوستان و خانواده خود بپرسید تا به حال چه کلاس‌های یوگایی رفته‌اند.
شنیدن خبر تشخیص سرطان می‌تواند ملال‌آور باشد. با گذشت زمان، راه‌هایی برای کنار آمدن با اضطراب و عدم اطمینان درباره سرطان پیدا خواهید کرد. تا آن موقع ممکن است اقدامهای زیر را سودمند بیابید:
آنقدر درباره سرطان ریه یاد بگیرید که با خیال راحت در مورد مراقبت از خود تصمیم‌گیری کنید. با دکتر در مورد سرطان ریه از جمله گزینه‌های درمان و اگر دوست دارید، آینده بیماری بپرسید. همانطور که اطلاعات بیشتری در مورد سرطان ریه کسب می‌کنید، اعتماد به نفس بیشتری در تصمیم‌گیری درمان پیدا می‌کنید.
با دوستان و خانواده رابطه نزدیک برقرار کنید. قوی نگه داشتن روابط نزدیک به رویارویی با سرطان ریه کمک خواهد کرد. دوستان و خانواده می‌توانند حمایت عملی که نیاز دارید فراهم آورند، مانند کمک به مراقبت از خانه در صورتی‌که در بیمارستان بستری شده باشید. آنها همچنین می‌توانند زمانی نقش حمایت را بازی کنند که شما به خاطر سرطان سردرگم شده‌اید.
کسی را برای صحبت پیدا کنید. شنونده خوبی را پیدا کنید که مایل باشد به حرف‌هایتان در مورد امیدها و ترس‌ها گوش دهد. این فرد ممکن است دوست یا عضو خانواده باشد. نگرانی و درک درست از سوی مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، روحانی یا گروه حمایتی سرطان نیز می‌تواند مفید باشد.
از دکتر بخواهید گروه‌های حمایتی در جامعه محل زندگی‌تان را معرفی کند. همینطور دفترچه تلفن، کتابخانه و یا سازمان سرطان مانند موسسه ملی سرطان و یا انجمن سرطان آمریکا را بررسی کنید.
هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از سرطان ریه وجود ندارد، اما در شرایط زیر می‌توانید میزان خطر را کاهش دهید:
سیگار نکشید. اگر هرگز سیگار نکشیده‌اید، باز هم سراغش نروید. در مورد سیگار نکشیدن طوری با کودکانتان صحبت کنید که درک کنند چگونه باید از این عامل خطر عمده برای سرطان ریه پیشگیری کنند. گفتگو با فرزندان در مورد خطرات سیگار کشیدن را خیلی زود آغاز کنید تا متوجه شوند چطور باید در برابر اصرار و فشار همسالان خود واکنش نشان دهند.
سیگار را ترک کنید. سیگار را همین الان ترک کنید. ترک سیگار می‌تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش دهد، حتی اگر سالها دودی بوده‌اید. در مورد استراتژی‌های گفتگو و شیوه‌های کمکی ترک سیگار با دکتر مشورت کنید. گزینه‌های موجود عبارتند از فراورده‌های جایگزین نیکوتین، داروها و گروه حمایتی.
از دود سیگار دیگران اجتناب کنید. اگر نزدیک فردی سیگاری زندگی یا کار می‌کنید، تشویقش کنید که سیگار را کنار بگذارد. حداقل از او بخواهید که بیرون از محیط بسته سیگار بکشد. از حضور در مکان‌هایی که مردم سیگار می‌کشند پرهیز کنید، از جمله میخانه‌ها و رستوران‌ها. در عوض به دنبال فضاهای سیگار ممنوع بگردید.
محیط خانه را برای وجود رادون آزمایش کنید. سطح رادون در خانه را بررسی کنید، به خصوص اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که رادون یک مشکل شناخته‌شده است. میزان رادون بالا را می‌توان برای امن‌تر کردن خانه اصلاح کرد. برای کسب اطلاعات در مورد آزمایش رادون، با اداره محلی سلامت عمومی و یا بخش محلی انجمن ریه آمریکا تماس بگیرید.
از مواد سرطان‌زا در محل کار اجتناب کنید. برای محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی در محل کار، اقدامات احتیاطی صورت دهید. از اقدامات احتیاطی کارفرما پیروی کنید. برای مثال، ماسک صورتی که به شما داده شده همیشه بپوشید تا در امان بمانید. از دکتر بپرسید چه کارهای بیشتری می‌توانید انجام دهید تا در محل کار محافظت شوید. خطر ابتلا به آسیب ریوی ناشی از مواد سرطان‌زای محل کار زمانی افزایش می‌یابد که سیگاری باشید.
رژیم غذایی پر از میوه و سبزیجات بگیرید. نوعی رژیم غذایی سالم با انواع میوه‌ها و سبزیجات انتخاب نمایید. منابع غذایی ویتامین‌ها و مواد مغذی بهترین هستند. از مصرف دوز زیادی از ویتامین‌ها به صورت قرص اجتناب کنید، چون ممکن است مضر باشد. به عنوان مثال، محققان به امید کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد سیگاری مزمن به آنها مکمل بتاکاروتن دادند. نتایج نشان داد که مکمل‌ها خطر ابتلا به سرطان را در افراد سیگاری افزایش می‌دهد.
در بیشتر روزهای هفته ورزش کنید. اگر به طور منظم ورزش نمی‌کنید، به آرامی شروع کنید. سعی کنید در بیشتر روزهای هفته ورزش کنید.
